maus
Étymologie
- Du moyen haut-allemand.
Nom commun
maus \Prononciation ?\ féminin (pluriel : mais)
Références
- Anthony Rowley, 2003,Liacht as de sproch. Grammatica della lingua mòchena / Grammatik des Deutsch-Fersentalerischen. Istituto Culturale Mòcheno-Cimbro / Kulturinstitut für das Fersental und Lusern / Kulturinstitut Bersntol-Lusérn, Palù del Fèrsina.
Étymologie
- Du latin malus.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | mau \maw\ | maus \maws\ | 
| Féminin | mala \ma.lo̯\ | malas \ma.lo̯s\ | 
maus \maws\ masculin (graphie normalisée)
- Masculin pluriel de mau.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| mau \maw\ | maus \maws\ | 
maus \maws\ masculin (graphie normalisée)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Eric Chaplain, Dictionnaire Gascon-béarnais : ancien et moderne, Princi negue, 2003, ISBN 2-84618-089-X
- Simin Palay, Dictionnaire du Béarnais et du Gascon modernes, Edicions Reclams, 2020, ISBN 978-2-9091606-3-4
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | mau \ˈmaw\ | maus \ˈmawʃ\ | 
| Féminin | má \ˈma\ | más \ˈmaʃ\ | 
maus \ˈmawʃ\ masculin
- Pluriel de mau.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| mau \maw\ | maus \mawʃ\ | 
maus \ˈmawʃ\ masculin
- Pluriel de mau.