manubiarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | manubiarius | manubiariă | manubiarium | manubiariī | manubiariae | manubiariă |
| Vocatif | manubiarie | manubiariă | manubiarium | manubiariī | manubiariae | manubiariă |
| Accusatif | manubiarium | manubiariăm | manubiarium | manubiariōs | manubiariās | manubiariă |
| Génitif | manubiariī | manubiariae | manubiariī | manubiariōrŭm | manubiariārŭm | manubiariōrŭm |
| Datif | manubiariō | manubiariae | manubiariō | manubiariīs | manubiariīs | manubiariīs |
| Ablatif | manubiariō | manubiariā | manubiariō | manubiariīs | manubiariīs | manubiariīs |
manubiarius \Prononciation ?\
- Manubiaire, du butin.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « manubiarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage