manubiae
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | manubiă | manubiae |
| Vocatif | manubiă | manubiae |
| Accusatif | manubiăm | manubiās |
| Génitif | manubiae | manubiārŭm |
| Datif | manubiae | manubiīs |
| Ablatif | manubiā | manubiīs |
manubiae \Prononciation ?\ féminin pluriel
- Argent du butin, par opposition à praeda, le butin en-soi.
- Nam praeda dicitur corpora ipsa rerum, quae capta sunt: manubiae vero appellatae sunt pecunia a quaestore ex venditione praedae redacta, etc. — (Gell. 13, 24, 25 sq.)
- (Au singulier) Coup de tonnerre.
- tres manubias ... prima ... secunda .. tertiam manubiam, etc. — (Sen. Q. N. 2, 41, 1)
Synonymes
Dérivés
- manubialis (« provenant du butin pris à l'ennemi »)
- manubiarius (« qui sert de butin, qui rapporte du profit »)
Références
- « manubiae », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « manubiae », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage