manuarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | manuarius | manuariă | manuarium | manuariī | manuariae | manuariă |
| Vocatif | manuarie | manuariă | manuarium | manuariī | manuariae | manuariă |
| Accusatif | manuarium | manuariăm | manuarium | manuariōs | manuariās | manuariă |
| Génitif | manuariī | manuariae | manuariī | manuariōrŭm | manuariārŭm | manuariōrŭm |
| Datif | manuariō | manuariae | manuariō | manuariīs | manuariīs | manuariīs |
| Ablatif | manuariō | manuariā | manuariō | manuariīs | manuariīs | manuariīs |
manuarius \ma.nuˈaː.ri.us\
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | manuarus | manuarī |
| Vocatif | manuare | manuarī |
| Accusatif | manuarum | manuarōs |
| Génitif | manuarī | manuarōrum |
| Datif | manuarō | manuarīs |
| Ablatif | manuarō | manuarīs |
manuarius \Prononciation ?\ masculin
Références
- « manuarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « manuarius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage