manipularis
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de manipulus (« manipule »), avec le suffixe -aris.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif manipularis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | manipularis | manipularis | manipulare | manipulares | manipulares | manipularia |
| Vocatif | manipularis | manipularis | manipulare | manipulares | manipulares | manipularia |
| Accusatif | manipularem | manipularem | manipulare | manipulares | manipulares | manipularia |
| Génitif | manipularis | manipularis | manipularis | manipularium | manipularium | manipularium |
| Datif | manipulari | manipulari | manipulari | manipularibus | manipularibus | manipularibus |
| Ablatif | manipulari | manipulari | manipulari | manipularibus | manipularibus | manipularibus |
manipularis \Prononciation ?\ deuxième classe parisyllabique
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | manipularis | manipularēs |
| Vocatif | manipularis | manipularēs |
| Accusatif | manipularĕm | manipularēs |
| Génitif | manipularĭs | manipulariŭm |
| Datif | manipularī | manipularĭbŭs |
| Ablatif | manipularĕ | manipularĭbŭs |
manipularis \Prononciation ?\ masculin 3e déclinaison, parisyllabique
Références
- « manipularis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage