manducator

Latin

Étymologie

Dérivé de manducatus, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif manducator manducatorēs
Vocatif manducator manducatorēs
Accusatif manducatorem manducatorēs
Génitif manducatoris manducatorum
Datif manducatorī manducatoribus
Ablatif manducatorĕ manducatoribus

manducator \Prononciation ?\ masculin

  1. Mangeur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Références