manducateur
Français
Étymologie
- (Siècle à préciser) Du latin manducator (« mangeur »).
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | manducateur \mɑ̃.dy.ka.tœʁ\ | manducateurs \mɑ̃.dy.ka.tœʁ\ | 
| Féminin | manducatrice \mɑ̃.dy.ka.tʁis\ | manducatrices \mɑ̃.dy.ka.tʁis\ | 
manducateur \mɑ̃.dy.ka.tœʁ\
- Qui concerne la manducation.