manca
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
manca \ˈman.ka\ féminin
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | manco | mancos |
| Féminin | manca | mancas |
manca \ˈmaŋ.ka\
- Féminin singulier de manco.
Prononciation
- Madrid : \ˈmaŋ.ka\
- Mexico, Bogota : \ˈmaŋ.k(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈmaŋ.ka\
Italien
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| manca \ˈmaŋ.ka\ |
manche \ˈmaŋ.ke\ |
manca féminin
- Main gauche.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe mancare | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (lui / lei / egli / ella / esso / essa) manca | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) manca |
manca \ˈman.ka\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Étymologie
- De l’italien manco (« absence d'une chose ou d'une personne essentielle, sans qui la vie n'a pas la même saveur »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| manca \ˈmaŋ.ko̯\ |
mancas \ˈmaŋ.ko̯s\ |
manca \ˈmaŋ.ko̯\ (graphie normalisée) féminin
- Manque, défaut, omission.
manca d’atencion.
- défaut d’attention.
Es una manca d’eficacitat qu’un jorn o l’autre anam pagar car !
— (Sèrgi Viaule, Una sason en Pro D2 amb los Chucabondas, 2014)- C’est un manque d’efficacité qu’un jour ou l’autre nous allons payer cher !
Dérivés
Préposition
| Invariable |
|---|
| manca \ˈmaŋ.ko̯\ |
manca \ˈmaŋ.ko̯\ (graphie normalisée)
- Moins.
Cinq oras manca un quart.
- Cinq heures moins le quart.
Forme de verbe
manca \ˈmaŋ.ko̯\ (graphie normalisée)
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de mancar.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif de mancar.
Clàudia soriguèt e diguèt : -Aquò manca de poësia mas descriu plan la situacion.
— (Cristian Rapin, A costat del vent, 2003)- Claudia sourit et dit : -Cela manque de poésie mais décrit bien la situation.
Sustot que masoquista, n’es pas, se’n manca.
— (Florian Vernet, Vida e engranatges, 2004)- Surtout que masochise, il ne l’est pas, il s’en manque.
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « manca [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Bras, M. & Vergez-Couret, M., Universitat de Tolosa Joan Jaurés, Basa Textuala per la lenga d'Òc, XIX - XXI s → consulter cet ouvrage
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | manco | mancos |
| Féminin | manca | mancas |
manca \mˈɐ̃.kɐ\ (Lisbonne) \mˈə̃.kə\ (São Paulo)
- Féminin singulier de manco.