majoro
: mäjoro
Espéranto
Étymologie
- De l’anglais major.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | majoro \ma.ˈjo.ro\ |
majoroj \ma.ˈjo.roj\ |
| Accusatif | majoron \ma.ˈjo.ron\ |
majorojn \ma.ˈjo.rojn\ |
majoro \ma.ˈjo.ro\ mot-racine 2OA
- (Militaire) Commandant.
Vocabulaire apparenté par le sens
| aro | ĉefkomandanto | eroj |
|---|---|---|
| nacia armeo | ĉefgeneralo, marŝalo (mot-racine UV ) // ĉe mararmeo: flotadmiralo | armeo, korpusogrupo |
| armeo | armea generalo, generalo (mot-racine 1OA, fond. grâce à 8OA ) ĉe mararmeo: admiralo (mot-racine 1OA ) |
korpuso |
| korpuso (mot-racine UV ) | korpusa generalo, generalleŭtenanto | divizio |
| divizio (mot-racine 1OA ) | divizia generalo, generalmajoro | brigado |
| brigado (mot-racine 2OA ) | brigada generalo | regimento |
| regimento (mot-racine UV ) | kolonelo (mot-racine 1OA ) | bataliono, eskadrono, taĉmento |
| bataliono (mot-racine 1OA ) | majoro (mot-racine 2OA ) | roto |
| roto (mot-racine UV ) | kapitano (mot-racine UV ) | taĉmento, grupo, plotono |
| taĉmento (mot-racine UV ) | leŭtenanto (mot-racine UV ), subleŭtenanto, serĝento (mot-racine UV ), kaporalo (mot-racine 1OA ) | soldato (mot-racine UV ) // marsoldato |
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « majoro [Prononciation ?] »
Voir aussi
- majoro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- majoro sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- majoro sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine major- présente dans la 2a Oficiala Aldono de 1919 (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine -o présent dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe majorar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | eu majoro |
majoro \mɐ.ʒˈɔ.ɾu\ (Lisbonne) \ma.ʒˈɔ.ɾʊ\ (São Paulo)
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de majorar.