magnitudo
Espéranto
Étymologie
- Du latin magnitudo.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | magnitudo \maɡ.ni.ˈtu.do\ | magnitudoj \maɡ.ni.ˈtu.doj\ | 
| Accusatif | magnitudon \maɡ.ni.ˈtu.don\ | magnitudojn \maɡ.ni.ˈtu.dojn\ | 
magnitudo \maɡ.ni.ˈtu.do\
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « magnitudo [Prononciation ?] » (bon niveau)
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | magnitudo | magnitudinēs | 
| Vocatif | magnitudo | magnitudinēs | 
| Accusatif | magnitudinem | magnitudinēs | 
| Génitif | magnitudinis | magnitudinum | 
| Datif | magnitudinī | magnitudinibus | 
| Ablatif | magnitudinĕ | magnitudinibus | 
magnitudo \Prononciation ?\
Références
- « magnitudo », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage