magnetic
 : magnètic
Anglais
Étymologie
- Du latin magneticus.
Adjectif
| Nature | Forme | 
|---|---|
| Positif | magnetic | 
| Comparatif | more magnetic | 
| Superlatif | most magnetic | 
magnetic \mæɡ.ˈnɛt.ɪk\
- (Physique) Magnétique.
Dérivés
- electromagnetic
- magnetically
- magnetic field
- magnetic tape
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « magnetic [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du latin magneticus.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | magnetic \man.ne.ˈtik\ | magnetics \man.ne.ˈtit͡s\ | 
| Féminin | magnetica \man.ne.ˈti.ko̞\ | magneticas \man.ne.ˈti.ko̞s\ | 
magnetic \man.ne.ˈtik\ (graphie normalisée)
- (Électromagnétisme) Magnétique.
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « magnetic [man.ne.ˈtik] » (bon niveau)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari scientific francés-occitan - Matematica-Informatica-Fisica-Tecnologia-Quimia (Lengadocian e Provençau), NERTA Edicion, 2014, ISBN 978-2-9549771-0-2