lucrificus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | lucrificus | lucrifică | lucrificum | lucrificī | lucrificae | lucrifică |
| Vocatif | lucrifice | lucrifică | lucrificum | lucrificī | lucrificae | lucrifică |
| Accusatif | lucrificum | lucrificăm | lucrificum | lucrificōs | lucrificās | lucrifică |
| Génitif | lucrificī | lucrificae | lucrificī | lucrificōrŭm | lucrificārŭm | lucrificōrŭm |
| Datif | lucrificō | lucrificae | lucrificō | lucrificīs | lucrificīs | lucrificīs |
| Ablatif | lucrificō | lucrificā | lucrificō | lucrificīs | lucrificīs | lucrificīs |
lucrificus \Prononciation ?\
Références
- « lucrificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage