languidus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | languidus | languidă | languidum | languidī | languidae | languidă | 
| Vocatif | languide | languidă | languidum | languidī | languidae | languidă | 
| Accusatif | languidum | languidăm | languidum | languidōs | languidās | languidă | 
| Génitif | languidī | languidae | languidī | languidōrŭm | languidārŭm | languidōrŭm | 
| Datif | languidō | languidae | languidō | languidīs | languidīs | languidīs | 
| Ablatif | languidō | languidā | languidō | languidīs | languidīs | languidīs | 
languidus \Prononciation ?\ ; première classe
- Affaibli, languissant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Mou, paresseux, inactif.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Lâche, sans énergie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Dérivés dans d’autres langues
- Français : languide
Références
- « languidus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage