lactens

Latin

Étymologie

substantivation du participe du verbe lacteo.

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif lactens lactens lactens lactentēs lactentēs lactentia
Vocatif lactens lactens lactens lactentēs lactentēs lactentia
Accusatif lactentem lactentem lactens lactentēs lactentēs lactentia
Génitif lactentis lactentis lactentis lactentium lactentium lactentium
Datif lactentī lactentī lactentī lactentibus lactentibus lactentibus
Ablatif lactentī lactentī lactentī lactentibus lactentibus lactentibus

lactens \Prononciation ?\ deuxième classe faux imparisyllabique

  1. Participe présent de lacteo téter, être laiteux ») :
    1. Tétant, qui tète.
      • Romulus parvus atque lactens, uberibus lupinis inhians  (Cicéron. Cat. 3, 8, 19)
        La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    2. (Botanique) Laiteux, en parlant des plantes.
      • verno tempore, cum lactent novella virentia  (Pall. 3, 26)
        La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Nominatif lactens lactentēs
Vocatif lactens lactentēs
Accusatif lactentem lactentēs
Génitif lactentis lactentum
Datif lactentī lactentibus
Ablatif lactentĕ lactentibus

lactens \Prononciation ?\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique

  1. Animal (victime) non sevré.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références