krus
: Krus
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
kru | krus |
| \kʁy\ | ||
krus \kʁy\ masculin et féminin identiques
- Pluriel de kru.
Prononciation
Homophones
Étymologie
- Du vieux norrois krús, éventuellement du moyen bas allemand krūs ou moyen bas allemand krōs.
Nom commun
| Neutre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Indéfini | krus | krus |
| Défini | kruset | krusene |
krus neutre
Forme de nom commun
| Neutre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Indéfini | krus | krus |
| Défini | kruset | krusene |
krus \Prononciation ?\ neutre
- Pluriel indéfini de krus.
Anagrammes
Forme de verbe
| Participe | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| Actif | krus | kruyus | krutus |
| Passif | krun | kruyun | krutun |
| Complétif | krumb | kruyumb | krutumb |
| voir Conjugaison en kotava | |||
krus \krus\
- Participe actif présent du verbe krú (« coller »).
Anagrammes
Références
- « krus », dans Kotapedia
- Staren Fetcey, Grammaire officielle complète, Comité linguistique kotava (kotava.org), janvier 2025, 73 pages, p. 26
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
krus \Prononciation ?\
- La croix.
Anagrammes
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Neutre | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | krus | kruset |
| Pluriel | krus | krusen |
krus \Prononciation ?\ neutre
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (415)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
krus \Prononciation ?\