kritika
: kritiká
Espéranto
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kritika \kri.ˈti.ka\ |
kritikaj \kri.ˈti.kaj\ |
| Accusatif | kritikan \kri.ˈti.kan\ |
kritikajn \kri.ˈti.kajn\ |
kritika \kri.ˈti.ka\
- Critique, qui critique.
Sed la kritikaj argumentoj estis ne nur ideologie motivitaj.
— (Bo Sandelin, « Makroekonomiko en la 20a jarcento », Monato)- Mais les arguments critiques n’étaient pas seulement motivés idéologiquement.
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « kritika [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du latin critica.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kritika | kritiky |
| Génitif | kritiky | kritík |
| Datif | kritike | kritikám |
| Accusatif | kritiku | kritiky |
| Locatif | kritike | kritikách |
| Instrumental | kritikou | kritikami |
kritika \ˈkrɪ.tɪ.ka\ féminin
Étymologie
- Du latin critica.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kritika | kritiky |
| Génitif | kritiky | kritik |
| Datif | kritice | kritikám |
| Accusatif | kritiku | kritiky |
| Vocatif | kritiko | kritiky |
| Locatif | kritice | kritikách |
| Instrumental | kritikou | kritikami |
kritika \Prononciation ?\ féminin
Apparentés étymologiques
- kritik, critique (littéraire)
- kritický, critique (adjectif)
- kritizovat, critiquer
Voir aussi
- kritika sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)