kon-
Étymologie
Préfixe
kon- \Prononciation ?\
- Préfixe inactif en tant que tel en polonais mais fréquent dans les langues latines auquel le polonais a emprunté[1].
Variantes
Apparentés étymologiques
- koncept
- koncesja
- konsylium
- kondycja
- kondukt, konduktor
- kondensator
- koneser
- konfederacja
- konfekt
- konstytucja
- konsument, konsumować, konsumpcja
- konsystorz
- kontent
- konstrukcja, konstruktor, konstruować
- konsekwencja
- konsolacja
- kontrakt, kontraktor
- konserwa, konserwator, konserwować, konserwatywny
- koncert, koncertmistrz, koncertować
- konkurs, konkurować, konkurent, konkurencja
- konkluzja
- konkretny
- konkordat
- kontrybucja
- kontynent
- konwulsja
- konwent
- konwenans
- kontynuować
- konwersja, konwertować, konwertyta
- konwersacja
- konwój, konwojować
Prononciation
- Będzin (Pologne) : écouter « kon- [Prononciation ?] »