kontrakt
Étymologie
- Du latin contractus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | kontrakt | kontrakta | kontrakti |
| Accusatif | kontrakt | kontrakta | kontrakte |
| Génitif | kontrakta | kontraktov | kontraktov |
| Datif | kontraktu | kontraktoma | kontraktom |
| Instrumental | kontraktom | kontraktoma | kontrakti |
| Locatif | kontraktu | kontraktih | kontraktih |
kontrakt \Prononciation ?\ masculin inanimé
Étymologie
- Du latin contractus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kontrakt | kontrakty |
| Génitif | kontraktu | kontraktů |
| Datif | kontraktu | kontraktům |
| Accusatif | kontrakt | kontrakty |
| Vocatif | kontrakte | kontrakty |
| Locatif | kontraktu | kontraktech |
| Instrumental | kontraktem | kontrakty |
kontrakt \Prononciation ?\ masculin inanimé
Synonymes
- (Plus courant) smlouva
Apparentés étymologiques
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « kontrakt [Prononciation ?] »
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage