klingo
Espéranto
Étymologie
- De l’allemand Klinge.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | klingo \ˈklin.ɡo\ | klingoj \ˈklin.ɡoj\ | 
| Accusatif | klingon \ˈklin.ɡon\ | klingojn \ˈklin.ɡojn\ | 
klingo
- Lame. (Fer d’outil ou d’arme.)
Vocabulaire apparenté par le sens
- klingo figure dans le recueil de vocabulaire en espéranto ayant pour thème : couteau (outil).
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « klingo [Prononciation ?] » (bon niveau)