kentrañ
 : kentran
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif | 
|---|---|
| Non muté | kentrañ | 
| Adoucissante | gentrañ | 
| Spirante | cʼhentrañ | 
kentrañ \ˈkẽn.trã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale kentr-
- (Équitation) Éperonner.
Variantes dialectales
- kentriñ
| Mutation | Infinitif | 
|---|---|
| Non muté | kentrañ | 
| Adoucissante | gentrañ | 
| Spirante | cʼhentrañ | 
kentrañ \ˈkẽn.trã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale kentr-