katukauppa

Étymologie

Composé de katu rue ») et de kauppa magasin »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif katukauppa katukaupat
Génitif katukaupan katukauppojen
katukauppain (rare)
Partitif katukauppaa katukauppoja
Accusatif katukauppa[1]
katukaupan[2]
katukaupat
Inessif katukaupassa katukaupoissa
Élatif katukaupasta katukaupoista
Illatif katukauppaan katukauppoihin
Adessif katukaupalla katukaupoilla
Ablatif katukaupalta katukaupoilta
Allatif katukaupalle katukaupoille
Essif katukauppana katukauppoina
Translatif katukaupaksi katukaupoiksi
Abessif katukaupatta katukaupoitta
Instructif katukaupoin
Comitatif katukauppoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne katukauppani katukauppamme
2e personne katukauppasi katukauppanne
3e personne katukauppansa

katukauppa \ˈkɑtuˌkɑupːɑ\

  1. Commerce de rue.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de nom commun

katukauppa \ˈkɑtuˌkɑupːɑ\

  1. Accusatif II singulier de katukauppa.