katu
Étymologie
- Du latin cattus.
Nom commun
| Déclinaison 
 | 
katu \ka.tu\
- (Félinologie) Chat.
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- Espagne (Saint-Sébastien) : écouter « katu [Prononciation ?] »
Étymologie
Nom commun
katu \Prononciation ?\
- (Zoologie) Chat (animal).
Synonymes
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | katu | kadut | 
| Génitif | kadun | katujen | 
| Partitif | katua | katuja | 
| Accusatif | katu [1] kadun [2] | kadut | 
| Inessif | kadussa | kaduissa | 
| Élatif | kadusta | kaduista | 
| Illatif | katuun | katuihin | 
| Adessif | kadulla | kaduilla | 
| Ablatif | kadulta | kaduilta | 
| Allatif | kadulle | kaduille | 
| Essif | katuna | katuina | 
| Translatif | kaduksi | kaduiksi | 
| Abessif | kadutta | kaduitta | 
| Instructif | — | kaduin | 
| Comitatif | — | katuine- [3] | 
| Notes [1] [2] [3]
 
 
 
 | ||
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| 1re personne | katuni | katumme | 
| 2e personne | katusi | katunne | 
| 3e personne | katunsa | |
katu \ˈkɑ.tu\
- Rue.
Dérivés
- katukauppa — commerce de rue
- katukieli — langue populaire
- katukilpi — plaque de rue
- katukiveys — macadam
- katukäytävä — trottoir
- katulamppu — lampadaire (de rue), réverbère
- katuliikenne — traffic (automobile), circulation (automobile)
- katulyhty — réverbère
- katutaso — rez-de-chaussée
Forme de nom commun
katu \ˈkɑtu\
- Accusatif II singulier de katu.