itinerarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | itinerarius | itinerariă | itinerarium | itinerariī | itinerariae | itinerariă |
| Vocatif | itinerarie | itinerariă | itinerarium | itinerariī | itinerariae | itinerariă |
| Accusatif | itinerarium | itinerariăm | itinerarium | itinerariōs | itinerariās | itinerariă |
| Génitif | itinerariī | itinerariae | itinerariī | itinerariōrŭm | itinerariārŭm | itinerariōrŭm |
| Datif | itinerariō | itinerariae | itinerariō | itinerariīs | itinerariīs | itinerariīs |
| Ablatif | itinerariō | itinerariā | itinerariō | itinerariīs | itinerariīs | itinerariīs |
itinerarius \Prononciation ?\
- De voyage, de chemin, de trajet.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues
- Français : itinéraire
- Italien : itinerario
Références
- « itinerarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage