irritieren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich irritiere |
| 2e du sing. | du irritierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es irritiert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich irritierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich irritierte |
| Impératif | 2e du sing. | irritiere irritier! |
| 2e du plur. | irritiert! | |
| Participe passé | irritiert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
irritieren \ɪʁiˈtiːʁən\ (voir la conjugaison)
- Déranger, embrouiller.
Ich bin etwas „irritiert.“
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Irriter.
Der Appendix ist „irritiert.“
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- verwirren (1)
- ablenken (1)
- provozieren (2)
- erregen (2)
- stören (1)
- aufregen (2)
- aus der Fassung bringen (1)
- aus dem Konzept bringen (1)
- verunsichern (1)
- reizen (2)
Dérivés
- Irritiation (1)
Prononciation
- Berlin : écouter « irritieren [ɪʁiˈtiːʁən] »
- Vienne : écouter « irritieren [ɪʁiˈtiːʁən] »
- (Allemagne) : écouter « irritieren [ɪʁiˈtiːʁən] »