irrequisitus
Latin
Étymologie
- Dérivé de requisitus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | irrequisitus | irrequisită | irrequisitum | irrequisitī | irrequisitae | irrequisită |
| Vocatif | irrequisite | irrequisită | irrequisitum | irrequisitī | irrequisitae | irrequisită |
| Accusatif | irrequisitum | irrequisităm | irrequisitum | irrequisitōs | irrequisitās | irrequisită |
| Génitif | irrequisitī | irrequisitae | irrequisitī | irrequisitōrŭm | irrequisitārŭm | irrequisitōrŭm |
| Datif | irrequisitō | irrequisitae | irrequisitō | irrequisitīs | irrequisitīs | irrequisitīs |
| Ablatif | irrequisitō | irrequisitā | irrequisitō | irrequisitīs | irrequisitīs | irrequisitīs |
irrequisitus \Prononciation ?\
Références
- « irrequisitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage