introductorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de introductum, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | introductorius | introductoriă | introductorium | introductoriī | introductoriae | introductoriă |
| Vocatif | introductorie | introductoriă | introductorium | introductoriī | introductoriae | introductoriă |
| Accusatif | introductorium | introductoriăm | introductorium | introductoriōs | introductoriās | introductoriă |
| Génitif | introductoriī | introductoriae | introductoriī | introductoriōrŭm | introductoriārŭm | introductoriōrŭm |
| Datif | introductoriō | introductoriae | introductoriō | introductoriīs | introductoriīs | introductoriīs |
| Ablatif | introductoriō | introductoriā | introductoriō | introductoriīs | introductoriīs | introductoriīs |
introductorius \Prononciation ?\
- Introductoire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « introductorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage