interpretatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de interpretatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | interpretatorius | interpretatoriă | interpretatorium | interpretatoriī | interpretatoriae | interpretatoriă |
| Vocatif | interpretatorie | interpretatoriă | interpretatorium | interpretatoriī | interpretatoriae | interpretatoriă |
| Accusatif | interpretatorium | interpretatoriăm | interpretatorium | interpretatoriōs | interpretatoriās | interpretatoriă |
| Génitif | interpretatoriī | interpretatoriae | interpretatoriī | interpretatoriōrŭm | interpretatoriārŭm | interpretatoriōrŭm |
| Datif | interpretatoriō | interpretatoriae | interpretatoriō | interpretatoriīs | interpretatoriīs | interpretatoriīs |
| Ablatif | interpretatoriō | interpretatoriā | interpretatoriō | interpretatoriīs | interpretatoriīs | interpretatoriīs |
interpretatorius \Prononciation ?\
Références
- « interpretatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage