interdictorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de interdictum, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | interdictorius | interdictoriă | interdictorium | interdictoriī | interdictoriae | interdictoriă | 
| Vocatif | interdictorie | interdictoriă | interdictorium | interdictoriī | interdictoriae | interdictoriă | 
| Accusatif | interdictorium | interdictoriăm | interdictorium | interdictoriōs | interdictoriās | interdictoriă | 
| Génitif | interdictoriī | interdictoriae | interdictoriī | interdictoriōrŭm | interdictoriārŭm | interdictoriōrŭm | 
| Datif | interdictoriō | interdictoriae | interdictoriō | interdictoriīs | interdictoriīs | interdictoriīs | 
| Ablatif | interdictoriō | interdictoriā | interdictoriō | interdictoriīs | interdictoriīs | interdictoriīs | 
interdictōrius \Prononciation ?\
- Interdictoire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « interdictorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « interdictorius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage