intercestrix
Latin
Étymologie
- Déverbal de intercedo (« intercéder »), dérivé de intercessum, avec le suffixe -trix.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | intercestrīx | intercestrīcēs |
| Vocatif | intercestrīx | intercestrīcēs |
| Accusatif | intercestrīcem | intercestrīcēs |
| Génitif | intercestrīcis | intercestrīcum |
| Datif | intercestrīcī | intercestrīcibus |
| Ablatif | intercestrīcĕ | intercestrīcibus |
intercestrīx \in.terˈkes.triːks\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique (pour un homme, on dit : intercessor)
- Intercesseuse.
Primum de muliere intercestrice […]
— (Johann Ulrich Zasius, Operum Omnium Dn. Udalrici Zasii Iureconsvulti Clarissimi, 1590, page 346)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)