interagieren
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich interagiere |
| 2e du sing. | du interagierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es interagiert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich interagierte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich interagierte |
| Impératif | 2e du sing. | interagiere interagier! |
| 2e du plur. | interagiert! | |
| Participe passé | interagiert | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
interagieren \ɪntɐʔaˈɡiːʁən\ (voir la conjugaison)
Prononciation
- Berlin : écouter « interagieren [ɪntɐʔaˈɡiːʁən] »