insusceptus

Latin

Étymologie

Dérivé de susceptus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif insusceptus insusceptă insusceptum insusceptī insusceptae insusceptă
Vocatif insuscepte insusceptă insusceptum insusceptī insusceptae insusceptă
Accusatif insusceptum insusceptăm insusceptum insusceptōs insusceptās insusceptă
Génitif insusceptī insusceptae insusceptī insusceptōrŭm insusceptārŭm insusceptōrŭm
Datif insusceptō insusceptae insusceptō insusceptīs insusceptīs insusceptīs
Ablatif insusceptō insusceptā insusceptō insusceptīs insusceptīs insusceptīs

insusceptus \Prononciation ?\

  1. Non entrepris.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références