institorius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | institorius | institoriă | institorium | institoriī | institoriae | institoriă |
| Vocatif | institorie | institoriă | institorium | institoriī | institoriae | institoriă |
| Accusatif | institorium | institoriăm | institorium | institoriōs | institoriās | institoriă |
| Génitif | institoriī | institoriae | institoriī | institoriōrŭm | institoriārŭm | institoriōrŭm |
| Datif | institoriō | institoriae | institoriō | institoriīs | institoriīs | institoriīs |
| Ablatif | institoriō | institoriā | institoriō | institoriīs | institoriīs | institoriīs |
institorius \Prononciation ?\
- Institoire, de marchand, de colporteur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « institorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage