inquisitivus
Latin
Étymologie
- Dérivé de inquisitus, avec le suffixe -ivus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inquisitivus | inquisitivă | inquisitivum | inquisitivī | inquisitivae | inquisitivă |
| Vocatif | inquisitive | inquisitivă | inquisitivum | inquisitivī | inquisitivae | inquisitivă |
| Accusatif | inquisitivum | inquisitivăm | inquisitivum | inquisitivōs | inquisitivās | inquisitivă |
| Génitif | inquisitivī | inquisitivae | inquisitivī | inquisitivōrŭm | inquisitivārŭm | inquisitivōrŭm |
| Datif | inquisitivō | inquisitivae | inquisitivō | inquisitivīs | inquisitivīs | inquisitivīs |
| Ablatif | inquisitivō | inquisitivā | inquisitivō | inquisitivīs | inquisitivīs | inquisitivīs |
inquīsītīvus \in.kʷi.si.ti.wus\
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : inquisitive
- Français : inquisitif
- Néerlandais : inquisitief
Références
- « inquisitivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage