inconveniens
Latin
Étymologie
- Dérivé de conveniens, avec le préfixe in-.
 
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inconveniens | inconveniens | inconveniens | inconvenientēs | inconvenientēs | inconvenientia | 
| Vocatif | inconveniens | inconveniens | inconveniens | inconvenientēs | inconvenientēs | inconvenientia | 
| Accusatif | inconvenientem | inconvenientem | inconveniens | inconvenientēs | inconvenientēs | inconvenientia | 
| Génitif | inconvenientis | inconvenientis | inconvenientis | inconvenientium | inconvenientium | inconvenientium | 
| Datif | inconvenientī | inconvenientī | inconvenientī | inconvenientibus | inconvenientibus | inconvenientibus | 
| Ablatif | inconvenientī | inconvenientī | inconvenientī | inconvenientibus | inconvenientibus | inconvenientibus | 
inconveniens \Prononciation ?\
- Inconvenant, qui ne convient pas.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 - Discordant.
 
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : inconvenient
 - Espagnol : inconveniente
 - Français : inconvénient
 - Italien : inconveniente
 
Références
- « inconveniens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage