inconjunctus
Latin
Étymologie
- Dérivé de conjunctus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inconjunctus | inconjunctă | inconjunctum | inconjunctī | inconjunctae | inconjunctă |
| Vocatif | inconjuncte | inconjunctă | inconjunctum | inconjunctī | inconjunctae | inconjunctă |
| Accusatif | inconjunctum | inconjunctăm | inconjunctum | inconjunctōs | inconjunctās | inconjunctă |
| Génitif | inconjunctī | inconjunctae | inconjunctī | inconjunctōrŭm | inconjunctārŭm | inconjunctōrŭm |
| Datif | inconjunctō | inconjunctae | inconjunctō | inconjunctīs | inconjunctīs | inconjunctīs |
| Ablatif | inconjunctō | inconjunctā | inconjunctō | inconjunctīs | inconjunctīs | inconjunctīs |
inconjunctus \Prononciation ?\
- Non conjoint, non lié.
Références
- « inconjunctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage