incestus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incestus | incestă | incestum | incestī | incestae | incestă |
| Vocatif | inceste | incestă | incestum | incestī | incestae | incestă |
| Accusatif | incestum | incestăm | incestum | incestōs | incestās | incestă |
| Génitif | incestī | incestae | incestī | incestōrŭm | incestārŭm | incestōrŭm |
| Datif | incestō | incestae | incestō | incestīs | incestīs | incestīs |
| Ablatif | incestō | incestā | incestō | incestīs | incestīs | incestīs |
incestus \Prononciation ?\ masculin
- Impur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Impudique, incestueux.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- incestē (« de manière impure, impudique, criminelle »)
- incestificus (« incestueux »)
- incesto (« souiller par un inceste, déshonorer ; rendre impur »)
- incestator (« qui souille par un inceste »)
- incestuosus (« impudique »)
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | incestŭs | incestūs |
| Vocatif | incestŭs | incestūs |
| Accusatif | incestum | incestūs |
| Génitif | incestūs | incestuum |
| Datif | incestūi ou incestū |
incestibus |
| Ablatif | incestū | incestibus |
incestus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « incestus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage