incestificus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incestificus | incestifică | incestificum | incestificī | incestificae | incestifică |
| Vocatif | incestifice | incestifică | incestificum | incestificī | incestificae | incestifică |
| Accusatif | incestificum | incestificăm | incestificum | incestificōs | incestificās | incestifică |
| Génitif | incestificī | incestificae | incestificī | incestificōrŭm | incestificārŭm | incestificōrŭm |
| Datif | incestificō | incestificae | incestificō | incestificīs | incestificīs | incestificīs |
| Ablatif | incestificō | incestificā | incestificō | incestificīs | incestificīs | incestificīs |
incestificus \Prononciation ?\
- Incestueux, qui commet un inceste.
Apparentés étymologiques
Références
- « incestificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage