incentivus

Latin

Étymologie

Dérivé de cantus, avec le préfixe in- et le suffixe -ivus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif incentivus incentivă incentivum incentivī incentivae incentivă
Vocatif incentive incentivă incentivum incentivī incentivae incentivă
Accusatif incentivum incentivăm incentivum incentivōs incentivās incentivă
Génitif incentivī incentivae incentivī incentivōrŭm incentivārŭm incentivōrŭm
Datif incentivō incentivae incentivō incentivīs incentivīs incentivīs
Ablatif incentivō incentivā incentivō incentivīs incentivīs incentivīs

incentivus \inˈken.ti.wus\

  1. Sonnant, qui donne le ton.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Provoquant, qui incite.

Antonymes

Dérivés

Références