immunitus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | immunitus | immunită | immunitum | immunitī | immunitae | immunită |
| Vocatif | immunite | immunită | immunitum | immunitī | immunitae | immunită |
| Accusatif | immunitum | immunităm | immunitum | immunitōs | immunitās | immunită |
| Génitif | immunitī | immunitae | immunitī | immunitōrŭm | immunitārŭm | immunitōrŭm |
| Datif | immunitō | immunitae | immunitō | immunitīs | immunitīs | immunitīs |
| Ablatif | immunitō | immunitā | immunitō | immunitīs | immunitīs | immunitīs |
immunitus \Prononciation ?\ ; première classe
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | immunitus | immunită | immunitum | immunitī | immunitae | immunită |
| Vocatif | immunite | immunită | immunitum | immunitī | immunitae | immunită |
| Accusatif | immunitum | immunităm | immunitum | immunitōs | immunitās | immunită |
| Génitif | immunitī | immunitae | immunitī | immunitōrŭm | immunitārŭm | immunitōrŭm |
| Datif | immunitō | immunitae | immunitō | immunitīs | immunitīs | immunitīs |
| Ablatif | immunitō | immunitā | immunitō | immunitīs | immunitīs | immunitīs |
immunitus \Prononciation ?\ ; première classe
- Participe passé de immunio (« installer comme protection »).
Références
- « immunitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage