harpa
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe harper | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on harpa | ||
harpa \aʁ.pa\
- Troisième personne du singulier du passé simple de harper.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Étymologie
- Du latin harpa.
Nom commun
harpa \Prononciation ?\
Dérivés
- harpalari (« harpiste »)
Prononciation
- Saint-Sébastien (Espagne) : écouter « harpa [Prononciation ?] »
Voir aussi
- harpa sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque)
Références
Latin
Étymologie
- De harpe (« faucille ») : « instrument en forme de faucille ».
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | harpă | harpae |
| Vocatif | harpă | harpae |
| Accusatif | harpăm | harpās |
| Génitif | harpae | harpārŭm |
| Datif | harpae | harpīs |
| Ablatif | harpā | harpīs |
harpa \Prononciation ?\ féminin
Quasi-synonymes
Apparentés étymologiques
Références
- « harpa », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Portugais
Étymologie
- Du latin harpa.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| harpa | harpas |
harpa \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « harpa [Prononciation ?] »
Étymologie
- (Harpe) Du latin harpa.
- (Tamiser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | harpa | harpan |
| Pluriel | harpor | harporna |
harpa \Prononciation ?\ commun
Verbe
| Conjugaison de harpa | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | harpa | harpas |
| Présent | harpar | harpas |
| Prétérit | harpade | harpades |
| Supin | harpat | harpats |
| Participe présent | harpande | — |
| Participe passé | — | harpad |
| Impératif | harpa | — |
harpa \Prononciation ?\