harma
: härma
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| harma- | Singulier | Duel | Pluriel partitif | Pluriel |
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | harma | harmat | harmali | harmar |
| Génitif | harmo | harmato | harmalion | harmaron |
| Possessif | harmava | harmatwa | harmaliva | harmaiva |
| Locatif | harmassë | harmatsë | harmalissen | harmassen |
| Ablatif | harmallo | harmalto | harmalillo ou harmalillon | harmallon ou harmallor |
| Allatif | harmanna | harmanta | harmalinar | harmannar |
| Datif | harman | harmant | harmalin | harmain |
| Instrumental | harmanen | harmanten | harmalinen | harmainen |
| (Accusatif) | harmá | harmat | harmalí | harmaí |
| (Respectif) | harmas | harmates | harmalis | harmais |
harma \Prononciation ?\ nominatif singulier
- Trésor, chose précieuse.
- (Zoologie) Loup.
- (Linguistique) (Désuet) Ancien nom du tengwa no 11, calmatéma de grade 3, désormais appelé aha. Ce tengwa avait le son « ch », il est devenu « h » aspiré.
Étymologie
Verbe
| Conjugaison de harma | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | harma | harmas |
| Présent | harmar | harmas |
| Prétérit | harmade | harmades |
| Supin | harmat | harmats |
| Participe présent | harmande | — |
| Participe passé | — | harmad |
| Impératif | harma | — |
harma \Prononciation ?\ transitif
Voir aussi
- förtreta
Références
- Ferdinand Schulthess, Svensk-fransk ordbok, 1922, 1re édition → consulter cet ouvrage