gestatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | gestatŭs | gestatūs |
| Vocatif | gestatŭs | gestatūs |
| Accusatif | gestatum | gestatūs |
| Génitif | gestatūs | gestatuum |
| Datif | gestatūi ou gestatū |
gestatibus |
| Ablatif | gestatū | gestatibus |
gestatus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | gestatus | gestată | gestatum | gestatī | gestatae | gestată |
| Vocatif | gestate | gestată | gestatum | gestatī | gestatae | gestată |
| Accusatif | gestatum | gestatăm | gestatum | gestatōs | gestatās | gestată |
| Génitif | gestatī | gestatae | gestatī | gestatōrŭm | gestatārŭm | gestatōrŭm |
| Datif | gestatō | gestatae | gestatō | gestatīs | gestatīs | gestatīs |
| Ablatif | gestatō | gestatā | gestatō | gestatīs | gestatīs | gestatīs |
gestatus \Prononciation ?\
- Participe passé de gesto.
Références
- « gestatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage