futilis
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | futilis | futilis | futile | futiles | futiles | futilia |
| Vocatif | futilis | futilis | futile | futiles | futiles | futilia |
| Accusatif | futilem | futilem | futile | futiles | futiles | futilia |
| Génitif | futilis | futilis | futilis | futilium | futilium | futilium |
| Datif | futili | futili | futili | futilibus | futilibus | futilibus |
| Ablatif | futili | futili | futili | futilibus | futilibus | futilibus |
futilis \Prononciation ?\
- Fuyant, en parlant d'un vase, qui laisse fuir l'eau.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Futile, frivole, vain, inutile.
Variantes
- futtilis
Dérivés
- futile, futtile (« inutilement »)
- futilitas, futtilitas (« futilité »)
- futiliter, futtiliter (« inutilement »)
Références
- « futilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage