fustitudinus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | fustitudinus | fustitudină | fustitudinum | fustitudinī | fustitudinae | fustitudină |
| Vocatif | fustitudine | fustitudină | fustitudinum | fustitudinī | fustitudinae | fustitudină |
| Accusatif | fustitudinum | fustitudinăm | fustitudinum | fustitudinōs | fustitudinās | fustitudină |
| Génitif | fustitudinī | fustitudinae | fustitudinī | fustitudinōrŭm | fustitudinārŭm | fustitudinōrŭm |
| Datif | fustitudinō | fustitudinae | fustitudinō | fustitudinīs | fustitudinīs | fustitudinīs |
| Ablatif | fustitudinō | fustitudinā | fustitudinō | fustitudinīs | fustitudinīs | fustitudinīs |
fustitudinus \Prononciation ?\
- Bastonnant, qui frappe du bâton.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « fustitudinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage