funerarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de funus, avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif funerarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | funerarius | funerariă | funerarium | funerariī | funerariae | funerariă |
| Vocatif | funerarie | funerariă | funerarium | funerariī | funerariae | funerariă |
| Accusatif | funerarium | funerariăm | funerarium | funerariōs | funerariās | funerariă |
| Génitif | funerariī | funerariae | funerariī | funerariōrŭm | funerariārŭm | funerariōrŭm |
| Datif | funerariō | funerariae | funerariō | funerariīs | funerariīs | funerariīs |
| Ablatif | funerariō | funerariā | funerariō | funerariīs | funerariīs | funerariīs |
funerarius \Prononciation ?\ ; première classe
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | funerarius | funerariī |
| Vocatif | funerarie | funerariī |
| Accusatif | funerarium | funerariōs |
| Génitif | funerariī | funerariōrum |
| Datif | funerariō | funerariīs |
| Ablatif | funerariō | funerariīs |
funerarius \Prononciation ?\ masculin ; 2e déclinaison
- Préposé aux pompes funèbres.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « funerarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage