fulgens
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | fulgens | fulgens | fulgens | fulgentēs | fulgentēs | fulgentia |
| Vocatif | fulgens | fulgens | fulgens | fulgentēs | fulgentēs | fulgentia |
| Accusatif | fulgentem | fulgentem | fulgens | fulgentēs | fulgentēs | fulgentia |
| Génitif | fulgentis | fulgentis | fulgentis | fulgentium | fulgentium | fulgentium |
| Datif | fulgentī | fulgentī | fulgentī | fulgentibus | fulgentibus | fulgentibus |
| Ablatif | fulgentī | fulgentī | fulgentī | fulgentibus | fulgentibus | fulgentibus |
fulgens \Prononciation ?\ (comparatif : fulgentior, superlatif : fulgentissimus)
- Participe présent de fulgeo (« briller, étinceler ») :
- Étincelant, brillant, éclatant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Étincelant, brillant, éclatant.
Dérivés
Références
- « fulgens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage