frus
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| fru | frus |
| \Prononciation ?\ | |
frus \Prononciation ?\
- Pluriel de fru.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | frus | frudēs |
| Vocatif | frus | frudēs |
| Accusatif | frudem | frudēs |
| Génitif | frudis | frudum |
| Datif | frudī | frudibus |
| Ablatif | frudĕ | frudibus |
frus \Prononciation ?\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique
- Variante de fraus
ne tibi sit frudi, quod…
— (Lucrèce)- ne te méprends pas si…
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | frus | frundēs |
| Vocatif | frus | frundēs |
| Accusatif | frundem | frundēs |
| Génitif | frundis | frundum |
| Datif | frundī | frundibus |
| Ablatif | frundĕ | frundibus |
frus \Prononciation ?\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique
Références
- « frus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
frus