flanschen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich flansche |
| 2e du sing. | du flanschst flanscht | |
| 3e du sing. | er/sie/es flanscht | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich flanschte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich flanschte |
| Impératif | 2e du sing. | flansch flansche! |
| 2e du plur. | flanscht! | |
| Participe passé | geflanscht | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
flanschen \ˈflanʃn̩\ (voir la conjugaison)
Hyperonymes
Hyponymes
- anflanschen
- ausflanschen
Dérivés
- Konversion
- Flanschen
- flanschend
- geflanscht
Prononciation
- Berlin : écouter « flanschen [ˈflanʃn̩] »