fecundatrix
Latin
Étymologie
- Déverbal de fecundo (« féconder, fertiliser »), dérivé de fecundatum, avec le suffixe -trix.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fēcundātrīx | fēcundātrīcēs |
| Vocatif | fēcundātrīx | fēcundātrīcēs |
| Accusatif | fēcundātrīcem | fēcundātrīcēs |
| Génitif | fēcundātrīcis | fēcundātrīcum |
| Datif | fēcundātrīcī | fēcundātrīcibus |
| Ablatif | fēcundātrīcĕ | fēcundātrīcibus |
fēcundātrīx \feː.kunˈdaː.triːks\ féminin 3e déclinaison, imparisyllabique (pour un homme, on dit : fecundator)
- Fécondatrice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
- foecundātrīx
- fœcundātrīx
Dérivés dans d’autres langues
- Conventions internationales : Andricus fecundatrix
- Français : fécondatrice
Références
- fecundator sur Logeion