extenuatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de extenuatus, avec le suffixe -orius.
 
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | extenuatorius | extenuatoriă | extenuatorium | extenuatoriī | extenuatoriae | extenuatoriă | 
| Vocatif | extenuatorie | extenuatoriă | extenuatorium | extenuatoriī | extenuatoriae | extenuatoriă | 
| Accusatif | extenuatorium | extenuatoriăm | extenuatorium | extenuatoriōs | extenuatoriās | extenuatoriă | 
| Génitif | extenuatoriī | extenuatoriae | extenuatoriī | extenuatoriōrŭm | extenuatoriārŭm | extenuatoriōrŭm | 
| Datif | extenuatoriō | extenuatoriae | extenuatoriō | extenuatoriīs | extenuatoriīs | extenuatoriīs | 
| Ablatif | extenuatoriō | extenuatoriā | extenuatoriō | extenuatoriīs | extenuatoriīs | extenuatoriīs | 
extenuatorius \Prononciation ?\
Références
- « extenuatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage